- 03142643184
- اصفهان - نجف آباد - خیابان شریعتی شرقی سه راه فرهنگ ساختمان اداری نگین
بتن آب بند یا ملات آب بندی در مقابل نفوذ آب و رطوبت و عوامل بیرونی، مقاومت بسیار بالایی دارد، از این رو امروزه مورد توجه پیمان کاران قرار گرفته است. تنها تفاوت بتن آب بند با یک بتن معمولی، اقداماتی است که در مراحل تولید یا بعد از تولید جهت آب بند کردن بتن انجام می دهند.
بتن ها به طور کلی با توجه به طریقه ی ساخت، ترکیبات آن، نوع کاربری و… انواع مختلفی دارند که شامل بتن الیافی، بتن سنگین، بتن های رنگی، بتن آب بند و… هستند که ما در این مقاله در سایت سپاهان عایق فرداد قصد داریم شما را با بتن آب بند و مزایا و کاربرد های آن آشنا نماییم.
این بتن ها می بایست عاری از هر گونه ترک خوردگی باشد تا در آب بندی آن ها مشکلی ایجاد نشود. در واقع بتن آب بند می بایست دارای تهویه مناسب و دمای مطلوب جهت تبخیر آب نفوذ کرده در سطح بیرونی سازه داشته باشد و قطعات تعریق در سطح موجود نباشد.
به طور کل بتن آب بند بتنی است که توانایی مقابله با نفوذ آب و رطوبت را داشته باشد. در غیر این صورت به مرور زمان مقدار زیادی آب را در خود جذب نموده که این آب می تواند دارای آلودگی و مواد شیمیایی باشد که با گذشت زمان سبب تخریب بیشتر و در نهایت تخریب سازه مورد نظر می گردد.
اگر بتن ها به خوبی آب بندی شود، سبب افزایش طول عمر سازه به خصوص در سازه های دریایی، آبی و مخزنی می گردند. برای دستیابی به بتن آب بند، می بایست توزیع دانه بندی مطلوبی صورت گیرد و تخلخل مویینگی کاهش پیدا کند.
حالت فیزیکی این مواد به شکل پودر خاکستری رنگ می باشد که وزن مخصوص آن ۳۱/۰۹ گرم بر سانتی متر مکعب است و هیچ گونه یون کلری ندارد. مقاومت فشاری این پودر و قدرت نفوذپذیری آن در مقابل رطوبت کاملا استاندارد می باشد.
برای تهیه ی بتن آب بند می بایست مطابق با یک سری قواعد مشخص پیش برویم. به طور کلی تهیه ی بتن آب بند به دو روش قابل انجام است که شامل آب بندی بتن حین ساخت و آب بندی بعد از ساخت آن می باشد که ما در این قسمت طریقه ی انجام هر دو روش را بیان خواهیم کرد.
در طی این روش آب بندی بتن در هنگام ساخت آن به کمک سنگ دانه ها و مواد لازم انجام می شود. از آن جایی که این روش هزینه ی بسیار بالایی دارد و زمان زیادی جهت انجام فرآیند آن هدر می رود؛ از این رو امروزه از این روش خیلی کم استفاده می گردد.
در این روش آب بندی سطح بتن به کمک پوشش های لازم و بعد از ساخت بتن انجام می گیرد. این روش مرسوم تر، مقرون به صرفه تر و استاندارد تر می باشد و برای انجام آن زمان زیادی لازم نیست.
هدف از انجام هر دو روش نفوذپذیری ساختار بتن و سازه های بتنی در مقابل مواد مختلف و رطوبت می باشد. در روش اول می بایست به چند نکته توجه نمود.
با این که آب بند کننده ی بتن نقش به سزایی دارد، ولی در حین ساخت بتن عواملی مثل شیوه ی عمل آوری، نسبت ترکیب آب و سیمان، جلوگیری از ترک خوردگی ساختمان و… بسیار دارای اهمیت هستند. به این دلیل که به طور مستقیم بر روی بهبود ساختار بتن و مقاومت آن اثر می گذارند.
پس از رعایت این نکات و انجام آن ها می بایست به مقدار مورد نیاز، مواد آب بند کننده را جهت تهیه بتن آب بند مورد استفاده قرار داد. مایع آب بند بتن که به کار گرفته می شود، می بایست دارای روان کننده ی خوبی باشد.
به طور کلی روان کننده ی آب بند بتن نسبت آب به سیمان را کاهش می دهد تا متراکم سازی مطلوب تر انجام شود و آب به مقدار محدود تری در ساختار بتن باقی بماند.
همچنین مواد افزودنی آب بند که مورد استفاده قرار می گیرد، می بایست در مقابل نفوذ مواد خورنده و سولفات، از بتن مراقبت نماید و همچنین با مواد پوزولانی، کلسیم هیدروکسید را که به صورت محلول است، به کلسیم سیلیکات نامحلول تبدیل کند.
در روش دوم مواد آب بند بتن را به کار می گیرند و لایه ای با ضخامت یک تا پنج سانتی متر بر روی سازه ی بتنی مورد نظر ایجاد می نمایند. این مواد دارای ترکیبات متفاوتی می باشند تا بتوانند لایه ای مقاوم و انعطاف پذیر در مقابل نفوذ رطوبت و آب تشکیل دهند.
از آن جایی که آب بندی بتن در این روش بعد از بتن ریزی صورت می گیرد، بنابراین در صورتی که لایه سطحی بتن از بین رفته باشد، می بایست برای دستیابی به یک بتن سالم، در قدم اول کنده کاری انجام گیرد و تمامی ترک ها و شکاف ها پوشش داده شوند.
در این روش جهت این که مواد آب بند با لایه ی زیرین خود اتصال محکمی برقرار نماید، معمولا از چسب بتن استفاده می کنند که پلیمری و بر پایه ی سیمان می باشد. در روش دوم با بکارگیری مواد مخصوص به تهیه ی بتن آب بند می پردازند.
به طور معمول این مواد پلی یورتان می باشند که از طریق واکنش شیمیایی، پیوندی مستحکم میان بتن و ماده آب بند برقرار می نمایند. بعد از این، اتصال ساختاری قوی برقرار می گردد تا به کمک آن از نفوذ آب و مواد دیگر جلوگیری شود.
مواد پلی یورتان می توانند به صورت یک جزئی یا دوجزئی باشند که آن ها را به کمک پمپ مخصوص تزریق می نمایند. یکی از خوبی های این روش این است که از نفوذ آب به درون ساختمان و اثرات تخریبی آن ممانعت می کند.
آب بند در دو سوی سازه وجود دارد. معمولا می توان از این روش برای مکان هایی که تجمع آب و رطوبت بسیار بالاست نیز استفاده نمود و قادر است حتی بزرگ ترین ترک ها را برطرف نماید.
استفاده از ملات آب بندی یا بتن آب بند در سازه های مختلف، سبب محافظت از آن ها در مقابل عوامل محیطی و رطوبت و… می شود. از جمله مهم ترین مزیت ها و کاربرد های بتن آب بند عبارتند از:
از جمله اثرات آب بندی بتن عبارتند از:
همان طور که گفته شد، برای دستیابی به بتن آب بند، می بایست تخلخل مویینگی کاهش یابد که ما در این قسمت راه های کاهش تخلخل مویینگی را بیان خواهیم کرد:
افزودنی های پوزولانی یا هیدرولیکی نهفته به کار گرفته شوند.
برای کاهش میزان تخلخل مویینگی، نسبت آب به سیمان کاهش یابد.
مرحله ی عمل آوری را می بایست سریع و کامل انجام نمود. خواص آب بندی بتن به طور مستقیم به خواص آب بندی ماتریس چسباننده بستگی دارد به خصوص تخلخل مویینگی.
یک سری عوامل میزان تخلخل مویینگی را تعیین می نمایند که شامل نسبت آب به سیمان، نوع افزودنی های پوزولانی یا هیدرولیکی نهفته، نوع سیمان می باشد.
معمولا از یک نوع روان کننده ی قوی جهت کاهش نسبت آب به سیمان استفاده می نمایند که با انجام این فرآیند، حجم حفرات تخلخل مویینگی موجود در مخلوط بتن را کاهش می دهند و در عین حال کارایی آن را افزایش می دهند.
این حفره ها در واقع مسیر های انتقال آب در بتن می باشند. با اضافه کردن افزودنی آب گریز، کلسیم خمیر سیمان درون حفرات مویینگی، لایه ی آب گریزی را تشکیل می دهند.
از این رو تمامی منافذ پوشش داده شده و بسته می شوند و در مقابل فشار های بسیار بالا نیز محافظت می گردند. فرآیند تراکم و عمل آوری بتن می بایست مطابق با راهکار های تجربی مطلوب انجام گیرد.
استفاده از یک سیستم مناسب جهت مفصل بندی، نکته ی کلیدی برای دستیابی به یک سازه ی نفوذ ناپذیر و مقاوم در مقابل آب می باشد. برای کاهش خطر ترک خوردگی بتن می بایست مراحل بتن ریزی و ابعاد میلگرد ها رعایت گردد.
درست است که می بایست طراحی گره ها و مفاصل به صورت مطلوب باشد، اما از طرفی دیگر، نصب صحیح و دقیق آن ها نیز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد.
در صورتی که نقطه ای از بتن آب بند نشت و نفوذ داشته باشد، معمولا به دلیل نصب نادرست و ضعیف گره ها می باشد. البته می بایست جزئیاتی مثل سوراخ های ایجاد شده بر اثر قالب بندی و تاسیسات نیز در نظر گرفته شود.
سیستم های مفصلی مختلفی با توجه به میزان مقاومت در مقابل نفوذ آب مثل فشار خارجی آب و نیز نوع کاربری سازه در دسترس می باشد.
به طور معمول گره های ثابت با کمک نوار های آب گریز در ابعاد و اشکال مختلف به بازار عرضه می گردد که در تماس مستقیم با آب متورم می گردند.
در محل هایی که سازه ی مورد نظر به محافظت بسیار بالایی نیاز دارد، سیستم های مفصلی پیشرفته استفاده می گردد که قادرند ترکیبی از نازل های رزینی و المان های آب گریز رطوبت باشند. این کار لایه ی محافظ ثانویه قوی را فراهم می سازد.
بتن آب بند یا ملات آب بندی سبب جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت و اثرات تخریبی به سازه می گردد. معمولا این مواد آب بند بتن بر مبنای ساختار شیمیایی، نوع آن ها مثل ملات، مایع یا پودر بودن آن ها و خواص منحصر به فردشان با قیمت های مختلفی در بازار عرضه می کنند.
امروزه با روش های مختلفی از نفوذ رطوبت و آب و سایر مواد تخریبی به درون سازه جلوگیری می نمایند که یکی از این روش ها استفاده از عایق رطوبتی در عایق کاری ساختمان می باشد.
یکی از بهترین عایق های رطوبتی پرطرفدار در بازار عایق پشم سنگ می باشد که از آن برای عایق کاری روف گاردن، سقف ها، کف، مخازن آب، پشت بام، دیوار ها و… استفاده می نمایند.
برند سپاهان عایق فرداد ارائه دهنده ی باکیفیت ترین عایق رطوبتی و حرارتی پشم سنگ می باشد که جهت تهیه و استفاده از آن مشاوره و کمک های لازم را در اختیار مشتریان خود قرار می دهد.
ما در این مقاله در سایت سپاهان عایق فرداد هر آنچه لازم بود در رابطه با بتن آب بند و کاربرد های آن بدانید، شرح دادیم.
